Dat wilden wij weten.

En dus hebben we dat gevraagd aan een schare interessante vrouwen die ons van inspirerende, grappige, verrassende en ontroerende antwoorden hebben voorzien.

“Ik zou op mijn eerste date nooit vertellen dat ik
– meer en meer op mijn moeder begin te lijken, zeker op vlak van dwangmatig opruimen achter mensen hun rug
– meer en meer op mijn grootmoeder begin te lijken, zeker op vlak van ‘Wilde nog wat meer kroketjes? Allez pakt er nog een paar’
– alle 12 seizoenen van Grey’s Anatomy heb gezien en still going strong
– nog moet wenen als ik aan de laatste episode van The OC moet denken.
– in een tent, in ijskoud weer, op drukke festivals waar ik het allemaal niet snap, op hoogte en in diep water een monsterversie van mezelf word (en tijdens de winter eigenlijk ook)”
– Hanne, 26, levensdoelzoeker by day, schattig vrouwtje by night

“Mijn eerst reactie was: heel veel en dan bedoel ik echt ‘heeeel veel’. En als ik er dan verder over nadacht, dacht ik:’eigenlijk alles’. Allez ja, ik zou niet uit mezelf vertellen dat ik vind dat ik lelijke tenen heb, dat ik liever wat grotere borsten had gehad of dat ik af en toe wel eens een beetje kan zagen, en dat ik eigenlijk altijd gelijk wil hebben (meestal heb ik dat ook wel). Maar langs een andere kant. de dingen die ik minder mooi vind aan mezelf of mijn mindere kantjes, mogen gerust geweten zijn. Ze moeten mij maar nemen zoals ik ben.”
– Anneke, 30, bankbediende, altijd zorgzaam, nooit onvoorbereid, behalve misschien in haar dromen

“Eerst kon ik niets verzinnen. Wat zou ik nu niét over mezelf vertellen tijdens zo’n eerste date? Ik ben nogal een spraakwater. De kans is dus een miljard keer groter dat de tegenpartij geen kans krijgt iets over zichzelf te vertellen. Meestal hebben spraakwaters ook een hoog flapuit-gehalte. Dat geldt althans voor mezelf. Ik heb het gevoel dat ik weinig hersencellen heb gereserveerd om remmingen op woorden in te bouwen. Zo van “eeeuuh, halt, dát vertellen we echt beter niet”. De confronterende conclusie is duidelijk: er is weinig tot niets dat ik niet zou vertellen, ook al hield ik het liever allemaal voor mezelf. Dat laatste is eigenlijk zelfs niet waar. Grote onzekerheden, ongemakken, lelijkheden over mezelf smijt ik liefst van al meteen op tafel, om er maar ineens vanaf te zijn. “Ha! Voila! Niemand die me er nog op kan pakken. Ik wist het zelf al!”

Als er nu één stom dingetje is waarover ik niet graag vertel op mijn eerste date, dan is het mijn woon-werkverbinding met de trein. “Jij zit toch echt lang op de trein, vind je dat niet vervelend? Kan je dan werken op de trein? Kan je je concentreren?” Er is geen enkel gespreksonderwerp dat ik saaier vind. Dat gespreksonderwerp is nog nooit verrassend geweest. Ik haak dan af, wat geloof ik te vermijden is tijdens een eerste date.”
– Ellen, 32, onderzoekster, houdt van genieten en gelijk krijgen

“De tijd dat ik op mijn eerste date ging, slingerde ik nog tussen een goeie Kebab ’s nachts en mij ’s ochtends haastig naar de les  spoeien zonder mijn tanden te poetsen. Inderdaad: de studententijd. Een schone tijd waarin ik mijn lief vooral niet heb leren kennen. Een periode waarin ik met enkele vrouwen uren voor de spiegel van mijn kot spendeerde met goedkope wijn van de nachtwinkel. Terwijl we ons opmaakten, praatten we urenlang over jongens (want dat waren het toen nog). We bespraken uitvoerig waarom hij niet antwoordde op sms’jes, of ik terug moest sturen of hard-to-get moest spelen, of ik zijn hand had moeten vastpakken of hem zélf had moeten kussen? De speculaties waren eindeloos: ik begreep het nooit. Hoe kon het dat ik na date numero uno altijd smoorverliefd (maar echt, belachelijk) was en dat dit nooit in de omgekeerde richting was? Het was altijd op de algemene vergadering met mijn kotvriendinnen dat we het lijstje uitvoerig checkte, om zeker te zijn dat ik niets over mezelf had verteld dat mijn date had weggejaagd. Dit wil zeggen dat ik volgende dingen niet had verteld: dat ik Avril Lavigne eigenlijk de beste pop artieste ter wereld vond; of dat ooit een heel huis mijn inlegkruisje in de vuilbak had zien liggen omdat het klepje van de vuilbak in de gang openstond; of dat ik ooit zo dronken was dat ik in mijn handtas had overgegeven, in de auto van een collega, en daarna mijn sleutels er nog moest uitvissen. Dit zijn maar enkele dingen van de lijst. Vijftig dates, nog meer sms’jes en onuitgesproken ‘ik vind je eerst leuk maar daarna negeer ik je gewoon’ later, besloot ik niets meer te verzwijgen over mezelf tegen de vreemde man die naast me zat. Et voilà. Die vreemde man is vandaag mijn lief. Want pas wanneer je alles over jezelf vertelt, wordt shit real. (Ok, toegegeven, dat van dat inlegkruisje heb ik niet verteld).”
– Laura, 26, reclamebeest, danst schaamteloos op tafels en is fan van heel Avril Lavigne’s oeuvre

“Een eerste date is een beetje als mensen over de vloer krijgen voor een etentje. Je bent een hele dag bezig met het kuisen van je huis, je zoekt de perfect matchende servietten, probeert bepaalde hardnekkige geuren iets minder te doen opvallen, enzovoorts. ‘Appearance is everything’. Dat betekent niet dat je huis nòòit zo schoon is, maar gewoon niet meestal. Kortom, je hebt verdorie hard je best gedaan. Staalhard liegen is een brug te ver, maar verbloeming is meer dan oké. De vraag luidt dus niet ‘wat vertel je niet over jezelf tijdens een eerste date?’, maar ‘wat vertel je wél?’. Only  the good stuff, baby.”
– Judith, 36, leerkracht, maakt perfecte muffins en overtroeft elke man verbaal 

“Wat ik nooit zou zeggen bij een eerste date?
– dat ik een vader heb die drie keer getrouwd is en in minstens drie gezinnen kinderen heeft
– dat ik op hem lijk
– dat ik neurotisch en autistisch ben, want dat vind ik zelf namelijk helemaal niet, mijn exen daarentegen
– dat ik vaker diarree heb dan een doorsnee mens.”
– Anne, 41, juwelenontwerpster en houdt van alles dat schoon is (wij hebben een zwaar vermoeden dat de uitdrukking ‘recht door zee’ voor haar is uitgevonden)

“Je eerste date is er één vol verwachtingen, dus zowel jijzelf als je date zijn eropuit verrast te worden en dan liefst in de meest positieve zin. Je hoopt dat deksels van smerige putjes dicht blijven (in de testperiode althans). Met andere woorden en meer concreet: ik zou mijn mindere kantjes op zijn minst ontwijken of beter gezegd wat op de achtergrond schuiven en mijn pluspunten in het stralende licht van het moment zetten. In mijn geval, na een gestrand huwelijk van 20 jaar, eentje dat 2 leuke zonen heeft voortgebracht, maar een relatie vol valkuilen en emotionele rollercoasters en een flinke partij duistere kantjes van de tegenpartij, zou ik inzetten op een rustige rit zonder al te veel hindernissen. Aan de veilige oppervlakte blijven is mijn boodschap. Of nog anders gezegd: alleen een getalenteerde Houdini zou mij kunnen verleiden tot het oplichten van sluiers die ik rond mij heen heb hangen. Ik ga ervan uit dat ik dirigeer (nvdr: wij denken dat ze hierbij Harry Houdini, de Amerikaanse stunt performer die in 1926 stierf bedoelt, maar we zijn niet zeker).”
– Veerle, 51, kattenliefhebster en de grappigste vrouw in het Vlaamse bankwezen for sure

“Mmmmmm. Heel veel, haha. Ik som er enkele op:
– dat ik graag alles heel erg geregeld doe en op voorhand graag weet wat me te wachten staat
– dat ik soms een duidelijke mening heb over dingen waar ik eigenlijk niet veel vanaf weet
– dat mijn familie niet gewoon belangrijk is, maar heel belangrijk en dat ik ook heel veel tijd met hen doorbreng
– dat ik gewoon graag op vakantie ga naar Frankrijk, desnoods elk jaar, omdat dit mij rust brengt
– dat ik soms te zorgzaam kan zijn
En nu ga ik stoppen met zeggen wat ik niet zou zeggen, want anders wordt het freaky en lijkt het of ik een probleem heb ofzo.
– Erlin, 27, leerkracht en freaky regelaarster, maar ook een van de allerliefste vrouwen ter wereld

(foto’s: stills uit Fifty days of Summer, Bridget Jones Diary, About Time, Eternal sunshine of the spotless mind en A Lot like love).