Sara runt samen met 3 andere vrouwen Kornél, een eigen koffiebar.
Zita heeft daar wat vragen over…

 

Vraag 1 – Voelt de Kornel runnen een beetje zoals dat eruitziet in series, bijvoorbeeld Luke in zijn diner (Gilmore Girls, sorry). Met andere woorden: is dat vroeg opstaan en hard werken, maar ook gewoon vaak én veel gezellig babbelen met de vaste klanten aan de toog? Of niet?

Een heel klein beetje. Wij moeten niet om 3 uur opstaan, om allemaal dingen te maken. Omdat Kornél ‘maar’ een koffiebar is en geen volledig eethuis waar je drie gangen en frieten en eitjes en pannenkoeken en broodjes en hamburgers kan eten. Maar het is wel meer dan gewoon aankomen en koffies maken. Een zaak openhouden, waw, daar moet je een hoop dingen voor doen. Serieus. Je hebt geen idee.
Je hebt wél gelijk over de babbels. Dat is écht leuk, mensen zien binnenkomen en zien genieten van dingen die je gemaakt hebt en van de plek die wij met vier hebben verbouwd, complimenten krijgen, mensen stilaan beter en beter leren kennen, hun vrienden, familie zien en zien hoe je mensen blij maakt. Dat is het einde.

 

zie hier wordt er gebabbeld. 🙂

Vraag 2 – Wat doe je als je slecht gezind bent? Het is niet dat ik denk dat je dan die koffiebar niet openhoudt. Ik vraag mij dat gewoon af.

Wel, voorlopig (we zijn natuurlijk nog maar een paar maanden ver) ben ik nog nooit slechtgezind geweest op een Kornéldag. Meestal word ik ’s ochtends wakker en denk ik: Oh My God, ik mag weer onze koffiebar gaan openhouden. Onze. ONZE. Waw, wij hebben een koffiebar. En dan spring ik uit mijn bed en vertrek ik. En soms is er wel een lastige klant of melk die niet lukt of iets dat ik laat vallen, maar zelfs dat is niet genoeg om mijn humeur te verknallen. En ook, koffie, er is daar zoveel koffie: grumpy zijn is quasi onmogelijk.

Vraag 3 – Wat als je ziek bent? Dan moet ge een zaak runnen, en dus toch gaan werken,want dan kunt ge u niet ziek melden, ofwel?

Goeie vraag. We zijn begonnen op 20 januari, in het midden van de winter. Dus er zijn al wel wat verkoudheden, oorontstekingen, sinusitissen (is dat een woord?) voorbijgekomen. En daaruit is gebleken dat je tot op een bepaald niveau van ziek wel kan functioneren in een koffiebar, maar er komt een punt waarop het niet meer verantwoord is. En dan moet je gewoon opgeven. Niet gemakkelijk in onze situatie, omdat we allemaal nog een andere job hebben en een vervanging regelen een beetje voelt als een nieuwe Belgische regering samenstellen (al het geregel) maar tothiertoe hebben we maar 1 dag moeten sluiten wegens ‘uitzonderlijke omstandigheden’.

Vraag 4 – Wat vind je het allerleukst aan een koffiebar hebben?

Pfoe.
Mmm.
Het allerleukste?! Mag ik een topdrie geven?

Op één: Ik denk, heel melig, gewoon het feit dat we dit aan het doen zijn. Dat dit niet gewoon iets is wat ik jarenlang in mijn hoofd heb of vertel aan mensen als mijn grote droom, maar nooit doe. Maar dat het idee ontstaan is, dat ik er in mee gestapt ben, dat het werkelijkheid geworden is.

Op twee: Een nieuwe vaardigheid leren, iets concreets. Koffie leren maken, is de max. Het is iets totaal anders dan wat ik normaal doe. Ik was al bijna vergeten hoe goed het voelt om iets nieuws te leren. Tip van Sara: leer iets nieuws.

Op drie: De mensen die je ontmoet. Een koffiebar trekt veel mensen aan, toffe mensen, die plannen hebben, ideeën, dromen en die daarover willen praten, die samenwerkingen willen, dingen willen organiseren. Dat is inspirerend.

Vraag 5 – Wat vind je het allerstomste aan een koffiebar hebben?

Dat je geen poetsvrouw met dienstencheques kan inhuren. Damnit. Dat betekent voorlopig voor ons: zelf stofzuigen, dweilen, ramen wassen en zelfs ZELF elke dag de wc’s poetsen.

Vraag 5 B – En nu écht eerlijk? Wat is écht het ALLER-STOMSTE?

Ok, ok, ok. Het propermaken van de theekannetjes. Wat een gedoe. Die kleine metalen zeefpotjes die daarin zitten, dat geraakt langs geen kanten proper en dat duurt lang en dat is stomme prutserige tijdverspilling.

Vraag 6 – Wat had je op voorhand echt helemaal fout ingeschat? En is dat iets goeds of slechts?

Ik was op voorhand heel bang over wat de gevolgen van dit zot plan zouden zijn voor mijn leven en ik heb daar wel eens over wakker gelegen, maar ik kon er mij eigenlijk niet echt iets bij voorstellen. Dus op voorhand had ik het in mijn hoofd zowel beter als slechter voorgesteld. Er is bijna geen vrije tijd meer en soms is dat heel beangstigend, maar het merendeel van de tijd voelt het keigoed om nuttig bezig te zijn, met een doel en iets om voor te werken en iets om trots op te zijn. Mijn respect voor ‘echte’ fulltime ondernemers is met 300% gestegen. Want dat is wél stresserend, denk ik: elke dag opnieuw voor je inkomen zorgen en er mag helemaal niks misgaan, anders verdien je niks en dat zwaard hangt elke dag boven je hoofd. Respect ondernemers, respect.

Vraag 7 – Hebt gij eigenlijk nog tijd om uw haar te wassen?

Mmm, meestal wel. Ik bespaar vooral op slapen, denk ik. En soms denk ik dat dat mij dat wat zuur gaat opbreken, enfin, ik ben daar zeker van, maar dat lukt wel. En ok, soms sta ik wel met een vetkop in Kornél, sorry iedereen. Maar dan probeer ik wel voor genoeg decolleté te zorgen om de aandacht af te leiden. Het leven draait om compromissen.

Vraag 8 – Efkes, hoeveel poen schept dat? Of moet ge dat doen, ‘omdat ge het echt leuk vindt’ (saaaaaaaai).

Voorlopig zitten wij in ‘we doen het omdat het leuk is’ business. En niet enkel dat, het is ervaring opdoen, een heel uitgebreide realistische cursus ‘koffiebar hebben’. Misschien dat we er op termijn wel iets aan zullen verdienen, maar het is te vroeg om dat nu al te weten. Wél een voordeel: er is minder tijd om mijn geld op andere plekken uit te geven én ik heb toegang tot zoveel lekkere koffie als ik wil. Dus ik bespaar toch 30 euro per maand op koffie-gaan-drinken-uitgaven. Daar moest ik vroeger 6 uur voor babysitten, een fortuin dus.

Vraag 9 – Ok, een laatste vraag.

Dit voelt niet als een vraag ((Nvdr: Zita is gewoon totaal per ongeluk de laatste vraag vergeten). Maar ok, een laatste antwoord dan. Ik zou het mensen aanraden, ja, om een droom die ze hebben, eens proberen waar te maken. Maar ik zou er wel nooit alleen aan beginnen. Een van de leukste dingen aan Kornél is het samen doen met anderen, kunnen overleggen, lachen met mekaar en het gevoel hebben dat je iets aan het verwezenlijken bent met toffe mensen. En dat is redelijk kick-ass (shout-out naar de andere Kornélwijven).

Nu even schaamteloze promo, maar dat is het voordeel van uw eigen baas zijn, dan moogt ge dat.
Up to date blijven met alles wat erin Kornel volgen, dat kan hier en hier.
Maar een koffie is lekkerder dan een like.
Het is hier te doen:

Sint-Lambertusstraat 1
2600 Berchem