En jullie vragen jullie je nu vast het volgende af:

• En … was het zoals je had verwacht?
• Wat vond je het leukste?
• Wat vond je het MEEST verschrikkelijke?

Wij geven daar antwoord op, allebei. Want het is niet dat wij altijd dezelfde mening hebben, en één persoon zijn hé (maar een beetje).

Bonusvraag: Willen wij nog vriend zijn met de persoon die ons dit heeft aangedaan? Want het zit zo: Wij zijn gaan Bikram Yoga’en op aanraden van en met een vriendin, die erg bezorgd was dat wij daarna alle banden zouden verbreken, omdat wij Bikram Yoga zo’n foltering zouden vinden, dat wij haar NOOIT MEER zouden willen zien. Wat is het antwoord? Lees tot het einde van dit stuk EN JE ONTDEKT HET! (dit is zo hln.be van ons, sorry)

Vraag 1/ En was het zoals je had verwacht?

Sara: Nee. Ik had een paar dingen niet verwacht.

Ik had verwacht dat ik de hele tijd op mijn tanden zou moeten bijten en zou denken: haal me hier weg, godverdomse kloteyogi’s. En dat ik de hele tijd op het punt zou staan om van hijgen naar huilen te gaan. Dat was mij ooit al eens eerder overkomen, toen ik met mijn supersportieve beste vriendin Kathleen een les bodypump was gaan doen. Toen heb ik 88 van de 90 minuten gehoopt dat ik zou flauwvallen of een klein hartstilstandje zou krijgen, gewoon om de MADNESS TE DOEN STOPPEN. En met die houding ben ik richting Bikram Yoga getrokken. En dat viel dus mee. Het was zwaar, maar het was doenbaar. En de tijd vloog.

Wat ik ook niet verwacht had, was dat de yogalady een hele tijd AAN EEN STUK DOOR zou praten. En niet zomaar praten hè, nee, die zei een duidelijk gerepeteerd lesje op dat ze woordelijk van buiten had geleerd en dat NEGENTIG MINUTEN LANG. Dus tussen het ademen en plooien door dacht ik wel de hele tijd: wow, zot, dat die dat allemaal van buiten weet.

En wat ik dan ook niet verwacht had, was dat elke les exact hetzelfde zou zijn. Dat vanbuitengeleerde lesje? Dat is Bikram Yoga, in de hele wereld zijn dat dezelfde oefeningen en zeggen die yogaladies (of dudes, ongetwijfeld zijn er ook dudes) allemaal hetzelfde lesje op.

 

Zita: Euh. Misschien beginnen met wat ik verwacht had. Ik dacht echt dat dat daar vol crazy vrouwtjes zou lopen. En dat ik als een otter zou zweten, en misschien zou moeten opgeven (wat ik echt HAAT, ik doe alles graag, behalve opgeven, daar moet ik gewoon eerlijk in zijn :). En dat het eigenlijk basically niets voor mij zou zijn. Want ik ben eigenlijk  niet echt fan van  fitness, en cross-fit en al die andere obsceen geobsedeerde sporten (je weet wat ik bedoel).

Maar dus. Was het zoals ik had verwacht?
Ja.
Want ik heb echt gezweet zoals ik nog NOOIT gezweet heb in mijn leven.

Maar ook nee.
Want er waren vrouwtjes van alle slag en alle maten en gewichten en leeftijden. En iedereen zweette als een otter. En dat was echt de max.
Want het is wel zwaar, en uitdagend en vermoeiend en grensverleggend, maar niet op een obscene of aggresieve manier.
Want ik heb lange tijd niet zoveel meer focus gehad als tijdens de 90 minuten Bikram. HALLELUJAH.

 

Vraag 2/ Wat vond je het leukst?

Zita: Ik heb mij nog nooit ZO GOED gevoeld na het sporten. Want die oefeningen doen zo goed voor uw rug, en schouders en spieren (en ik heb daar echt veel last van omdat ik heel de week als een soort van oud vrouwtje gebogen achter mijn computer zit).
Ik ben 3 keer geweest in 1 week, want dat raden ze aan. En nadien wist ik: ‘dit is zo verslavend’. Gewoon omdat je je zo goed voelt.

Sara: Ik vond het gevoel achteraf het allerleukst. Vooral een dag, twee dagen of drie dagen later. Ik heb me sinds ik een kind was niet meer zo soepel, zo licht, zo gesmeerd gevoeld. Het is echt alsof ik mijn fiets gekuist heb en de ketting gesmeerd en de remmen en de versnellingen heb bijgesteld en dat ik er dan mee ben gaan rijden. Vlot vlot vlot.

Het tweede leukste ding van Bikram Yoga voor mij heeft ermee te maken dat je alle posities twee keer achter mekaar doet. Waardoor je soms de eerste keer denkt: wat de hel, dit lukt helemaal niet goed, maar dat je dan bij de tweede keer al merkt dat je het al beter kan: onmiddellijke bevestiging, dat heb ik graag (hallo vloek van mijn generatie).

 

Vraag 3/ Wat vond je het MEEST verschrikkelijk?

Sara: Toch die keer (we zijn uiteindelijk drie keer geweest in 1 week, zodat we écht konden ervaren hoe het was) dat er héél véél volk was en je dus als een rund ligt te zweten heel dicht bij allemaal mensen die je niet kent en die ook als runderen liggen te zweten. En dat die mensen dan ook een beetje op jou zweten. En dat jij misschien ook op die mensen zweet. En hoe mijn sportkleren roken wanneer ik ze thuis in de wasmachine stopte. En ik geconfronteerd werd met hoe hard ik kan stinken. Maar dat is dan ook wel de geur van ‘ik heb mij helemaal gegeven, ik ben zo stoer en ik heb 90 minuten niet opgegeven’ dus het heeft ook wel iets.

Zita: Mijn eigen zweetgeur nadien. Zo hard zweten dat je je haar moet wassen en al je kleren. Heel de tijd in de spiegel moeten kijken. Iemands anders bezweette poep bijna moeten aanraken. Het vrouwtje dat push-up deed vooraleer de les van 90 minuten ging beginnen. OM MY GOD.

 

Geven we nog antwoord op de bonusvraag?

Bikram Yoga is eigenlijk tof én verslavend. Willen wij nog vriend zijn met de persoon die ons dit heeft aangedaan? Ja. Want vrienden die vrienden meenemen naar Bikram Yoga zijn échte vrienden. Die mekaars penetrante zweetgeur kunnen verdragen. En daar gaat vriendschap over.