Wat er allemaal gebeurt in Amerika maakt ons bang. Wij zijn van ons eigen al een beetje bang en Donald Trump doet daar geen goed aan, de mannetjesputters die hij rond zich heeft evenmin. Tegelijk zijn wij ontroerd wanneer wij zien dat mensen iets DOEN, in tijden van onrecht en onzekerheid en incompetente oranje geschminkte pussygrabbende wereldleiders. Enfin, wij voelen veel emoties bij wat er in de wereld gebeurt. Een kleine samenvatting daarvan, met bewijzen. Komtie.

Emotie 1: Wat voor een vaart kan het lopen?

Soms denken wij: wat voor een vaart kan het lopen? Het is erg, maar het is ook gewoon ‘maar’ een president van een democratische staat. Er zijn nog al mafto’s aan de macht geweest en ja, dan gebeuren er dingen waarvan wij vinden dat ze dom en kortzichtig zijn, maar ja, niet iedereen denkt hetzelfde als wij, dat is nu eenmaal zo. Heb jij ook nood aan dat beetje perspectief en geruststelling? Lees dit.

Emotie 2 (die emotie 1 onmiddellijk opvolgt):  OM.MY.GOD. DE WERELD GAAT ER ZO HARD AAN.

Het is helemaal niet oké. We zijn zo overtuigd van onze democratische waarden, omdat wij nog nooit een oorlog in ons land hebben meegemaakt, dat wij denken dat het niet mogelijk is dat iemand dat kapotmaakt. Dat is dom van ons. We moeten nu kei hard  in paniek zijn en off the grid gaan en een Amerikaanse boycot doen. Het is allemaal zo hard naar de zak en we staan er gewoon op te kijken. FUCK THAT SHIT.

Wil je jezelf boos maken en ontdekken wat voor een ongelofelijke corrupte vieze piemelloser Trump is? En ondertussen een heel goed geschreven stuk lezen? Dan moet je dit stuk van David Fahrenthold lezen. Hij volgde Trump een jaar lang, om er voor de Washington Post over te schrijven. Onze mond viel open toen we dit lazen. En tegelijk zit er ook weer iets positiefs aan dit verhaal: er zijn mensen die kritische vragen stellen, die op onderzoek gaan, er zijn plekken waar zij hun stukken mogen publiceren, en kei veel mensen kunnen dit lezen. Stel dat dat niet meer kan, dan moeten we ons zorgen maken, grote zorgen. En het lijkt ook alsof Trump zijn bootje in die richting aan het sturen is. Dus we moeten waakhonden zijn, we moeten die goeie stukken blijven lezen en blijven delen en onafhankelijk media steunen zoals De Correspondent of Charliemag. (Of The Washington Post of The New York Times natuurlijk, die zijn ook wel redelijk goed bezig).

Emotie 3: Lachen, van verdriet en opgefokte gevoelens, en omdat we niet weten wat we anders moeten doen.

Gelukkig is miserie nog altijd de beste voedingsbodem voor geniale humor. En lachen doet goed. En humor is nog altijd de beste manier om iets te verwerken. Dus wij zijn blij dat er mensen mopkes maken over de benoeming van Trump (en zijn uiterlijk en zijn relatie met vrouwen, duh). Er zijn de laatste weken zoveel goeie moppen gemaakt. Het voelt een beetje als de humor die opborrelt na de derde crèmekoek op een koffietafel. Iedereen voelt zich diep bedroefd. Iedereen weet dat iemand het eerste mopke moet maken en dat daarna alles beter wordt. Na een uur ligt iedereen strijk en voelt iedereen zich op een melancholische manier opgelucht en bevrijd. Daar zitten we nu, humorgewijs. House of Cards mopkes. Of coole vrouwen mopkes. Of van mensen die normaal NOOIT van hun leven op straat zouden komen. Of mopkes van mensen die ooit dachten dat ze van hun leven niet in mars zouden meelopen, en zeker niet met zo’n onnozel bord zouden gaan lopen.

Emotie 4: De schone acties opmerken, en denken ‘misschien is er toch nog hoop’.

Zoals hier, een stom blogplatform dat haar macht inzet om iets te veranderen.

Of zoals een paar ex-stafleden van Obama, die onlangs deze podcast oprichtten. Ze omschrijven hem als ‘a political podcast for people not yet ready to give up or go insane hosted’.

Of zoals dit filmpje dat al een paar miljoen keer bekeken is. Het is nogal e-mo-tsjio-neel en het gaat niets oplossen. Maar er zit wel iets in dat belangrijk is: mensen zijn niet zo verschillend van mekaar als ze zelf denken. We vinden makkelijker een compromis als we niet zo bang zijn van mekaar. En de wereld is nog schoon, als er zo’n schone mensen in leven. toch?

En om af te sluiten. Winnie The Pooh die danst.