Het ding dat mij helpt bij het lopen.

Ge kent wel dat moment: te moe, uw benen voelen als lood en niet als veertjes vandaag,  ge kunt echt een opkikker gebruiken, ge vreest dat ge enkel thuis gaat geraken al schuiffelend-joggend zoals 83-jarigen doen. Wel. Ge kunt dat oplossen, als ge er maar voor open staat. Openstaan, heb ik gezegd!

Mijn oplossing:

Ik doe alsof ik een filmster ben die tijdens een actiescène gefilmd wordt. 

Ooit, in het prille, premature begin van mijn loopcarrière, dan beeldde ik mij in dat ik Jennifer Garner was in Alias, of voor de kenners Sydney Bristow.

Zij dus.

En jongens, als die liep, liep die graaf. Met haar ellebogen strak in hoeken en met haar gezicht op de einder en met haar benen in grote passen. Snap je? En als ik dacht dat ik Sydney Bristow was, dan zweefde ik en liep ik met mijn ellebogen strak, mijn blik op de einder en grote stevige strakke passen richting huis.

En nu denk ik soms aan Jane in Big Little Lies die op een Californisch strand loopt.

Op goede dagen denk ik dat ik er zo uitzie.

Sowieso zie ik er eerder zo uit.

(als meisje is dat niet per se een doel).

Maar hey.

All good. Als ik thuis ben, voel ik mij onoverwinnelijk, en dat is werkelijk het graafste gevoel ooit.
Dat ik er dan als een verbeten, bezwete Tom Cruise op een slecht moment uitzie, neem ik er graag bij.

Alle begin is moeilijk
Het begin van joggen is niet moeilijk, het is onmenselijk, het is Mission Impossible zonder Tom Cruise. Je vraagt je eigenlijk in een non-stop loop af: Waarom doen mensen dit? Hoe kan dit OOIT leuk worden? WAAROM? Toen ik startte met joggen, was het énige goede aan joggen, basically thuiskomen van het joggen.

Dus ik snap het.

Maar ondertussen ben ik – hou u vast – totaal verslaafd aan lopen
Het kan. Het is gebeurd. Het is echt waar. Zonder zwans. Ik loop niet meer om strakke billen te hebben. Lopen houdt mij mentaal gezond. Jep, ik loop om een gezond en gelukkig mens te zijn.

Dus als deze Hollywood-action-film-gedachte u doorheen die onmenselijke start van het joggen kan sleuren, feel free om ze te gebruiken. Want jongens, eens je bent vertrokken, wordt het Baywatch-rode-badpak-California-beach-fantastisch, ook al ziet het er niet zo uit, het voelt wel zo, en dat is alles wat telt.