De zomer is rustig geweest. Omdat het moest. En gelukkig kon het ook. Normaal ben ik energieluw in de winter en -rijk in de zomer. Ik wijt het aan mijn afkomst. Onze genetische lijn bevat nogal wat boeren. Die ’s zomers hard moesten werken, daar ga ik vanuit, en in de winter om zes uur gingen slapen. That’s me. All the way. Waar kan ik tekenen, behalve voor dat koeien melken. Dat ga ik niet kunnen. En met mijn handen de hele dag in aarde ook niet. Vies gevoel. Nee, sorry.
Een rustige zomer dus en de aandachtsspanne van een tweejarige. Ik woon samen met een bijna-tweejarige dus ik weet hoe dat eruit ziet. Af en toe eens een half uur concentratie, maar meer mag je niet verwachten. Volgens mij is dat dus besmettelijk.
En toch heb ik een meisje leren kennen. Op het internet. Ja, dat is gevaarlijk, daar waarschuwen alle internetexperts je over. Maar de mijne is supercool en ik wil haar graag delen. Dus het valt wel mee.
Haar naam is Claire, ze heeft zwart haar, met een witgrijze Sandra De Preter/Cruella De Vil-achtige lok van voor. Ze is superslim, grappig en ze houdt van eten. Ja, het is met eten, uiteraard.
En ik ben duidelijk niet de enige die van haar houdt.
In Gourmet Makes maakt ze (Claire, de slimme, grappige, witlokkige receptenontwikkelaar) snacks na die we allemaal kennen en waarvoor we naar de nachtwinkel gaan of in het tankstation stoppen: snickers, Doritos, Ferrero Rocher, Cheetos, kitkat, twix, fruitella en OMG, ik leef voor deze reeks. Bijvoorbeeld omdat Claire droge humor heeft, een ontroerend perfectionisme (waartoe ik nooit in staat zou kunnen zijn) en omdat ze veel weet over eten. Waarom moet Gourmet Makes ook jouw nieuwe YouTubeverslaving worden?
1. Omdat YouTubeverslavingen hip zijn
Kijk, als je niet minstens een reeks op YouTube volgt, dan moet je even je leven in vraag stellen. Met alleen TV kijken en Netflixen kom je er niet meer. Vinger aan de pols van de internetgeneratie, mensen. Je moet toch kunnen meepraten: op school, op je werk, met je kinderen. En als je dan casually kan laten vallen ‘in mijn favoriete YouTubereeks…’ dan zit je weer even goed. Dan kan je voorlopig vermijden dat je ook Fortnite moet gaan spelen of Redditer moet worden of urenlange livestreams op Twitch moet gaan kijken.
2. Omdat op een wetenschappelijk onderbouwde manier koken cool is.
Claire kan iets waar ik zelf in nog geen miljoen jaar goed in zou zijn: op een wetenschappelijke manier koken. Ik ben goed in halflegekoelkastgerechten en Italiaanse dingen, waarbij het principe is dat je dingen van goeie kwaliteit koopt die al veel smaak hebben, daar weinig mee doet en dan peper en zout en lekkere olijfolie erop en het is ALTIJD LEKKER.
Claire weet wat er gebeurt wanneer je een beetje rijstbloem toevoegt aan tarwebloem, wanneer je boter op kamertemperatuur moet gebruiken of koud of gesmolten en wat er gebeurt wanneer je enkel bakpoeder of ook baking soda gebruikt. En al die kennis gebruikt ze om snickers te maken! En Doritos! En…spoiler maar ook niet echt, ze heeft vaak echt twintig pogingen nodig om een textuur, een smaak of een vorm helemaal goed te krijgen. En iemand zien falen en opnieuw rechtstaan en gefrustreerd geraken en uiteindelijk zien overwinnen, is therapeutisch en tof. Daar, ik heb het gezegd. Ik heb ook al superveel dingen bijgeleerd. Stel dat ik nu naar een of ander event moet en mensen praten daar over chocolade tempereren, ik kan volgen. Kan jij volgen? Dacht ik al. Kijk even naar hoe Claire twixen maakt. En weet wat te zeggen op het volgende event vol foodprofessionals.
3. Omdat Claire zo houdt van eten en proeven.
Elke aflevering begint met Claire die een bekende snack bekijkt, proeft en er commentaar op geeft. Daarna leest ze de ingrediënten en begint ze er zelf aan. Vanaf dan proeft ze elke stap van de weg en hoe ze dat doet, dat smelt mijn hart elke keer. Ze bijt een ministukje van iets af, ze houdt haar hoofd een beetje schuin en ze…proeft. En dan kan je meteen van haar gezicht aflezen of iets
– smerig is
– gewoon lekker is
– onverwacht superlekker is
en alles daartussen: een volledig spectrum aan emoties af te lezen op haar gezicht. Hoe teleurgesteld ze kan zijn, wanneer iets niet gaat zoals ze dacht dat het zou gaan. En vooral de vreugde die ze beleeft wanneer iets superlekker is, die voel ik telkens weer, het is bijna een drug geworden waarnaar ik op zoek ga. Het is een drug geworden waarnaar ik op zoek ga. Want sinds ik alle afleveringen achter mekaar keek en nu zoals alle andere fans soms weken moet wachten op een nieuwe aflevering, mis ik mijn drugs. Ik mis ze. Oh Claire en je schuine proefhoofd.
4. Omdat de àndere personages ook top zijn
Serieus, bij Bon Apétit magazine werkt me daar een hoopje entertainende figuren samen in de testkeuken. Allemaal neurotische mensen die veel weten over eten. Klinkt als een bende vervelende klieren, denk je? NIET WAAR. Ze zijn allemaal aandoenlijk ernstig in het proeven, ze zijn grappig en ze zijn vindingrijk. De chemistry is real. Ik zou kunnen zeggen dat Gourmet Makes mijn nieuwe favoriete reeks is over alle platformen en kanalen heen en dat zou niet gelogen zijn. Get me a fan-shirt, please.
Disclaimer: wie geen tien uur van zijn leven kwijt wil zijn, niet ontroerd wil worden of niks wil bijleren, moet hier niet aan beginnen.
ja awel, ik ging net reageren: weer een toevoeging aan mijn schermtijd! 🙂 klinkt zalig