Elke dag zie ik wel iets. Iets grappigs. Iets ontroerends. Iets triestigs. Elke dag denk ik wel iets. Elke dag hoor ik wel iets. Vooral op de trein. Daar valt veel te horen. Of op trouwfeesten, als je naar buiten gaat en dicht genoeg bij de rokers gaat zitten en niet echt opvalt.
Al die dingen wil ik delen. Elke dag eentje. Gewoon, om meer te schrijven en nog beter te kijken.
1.BOOM
Op mijn loopjes (altijd dezelfde route) kom ik een boom tegen. De boom is een van de tien (ofzo, ik heb niet geteld, ik ben aan het lopen) bomen die rond een open stukje met enkel gras en wat lage struiken staan. De tien bomen zijn groot en hoog. Naar bomen kijken is heerlijk, ik word daar rustig van en stil en blij.
De ene boom (mijn boom) zien, is iets waar ik tijdens het lopen naar uitkijk. Ik kom een bochtje uit en daar is ze. Intussen identificeer ik mij een beetje met haar. Ze is de kleinste van het kluitje bomen rond het open stuk. Niet de prachtigste, niet degene met het zotste bladerdak, maar ik kan mijn ogen niet van haar afhouden. Ze staat daar, naast die open plek en ze is er gewoon.
Op momenten dat ik mezelf niet goed genoeg vind, me vergelijk met anderen die beter, grootser, slimmer, gedisciplineerder zijn, dan probeer ik wel eens te denken aan mijn boom. Ze is niet de grootste en niet de mooiste. Maar ik zie haar, elke keer.
Mooi dat je aandacht hebt voor die boom…of bomen of je omgeving om je heen. Ik ben blij dat die boom je rust geeft.
mooi geschreven.