VANDAAG GAAT OVER U
Ja, gij daar, die hier leest.
Merci.
Op de een of andere manier had ik er niet bij stilgestaan dat je hier zou zijn.
Dat je zou lezen, dat je zou terugkomen, dat je soms zelfs een stuk zou delen.
Dat je mij zou aanmoedigen met een reactie, dat je mij tips zou geven en dat je zelfs je inzichten met mij zou delen.
Dat je, wanneer ik iets schrijf waarvan ik achteraf denk dat het misschien gewoon heel raar is van mij, gewoon even de moeite doet om mij te laten weten dat jij het ook zo beleeft.
Dat je hier komt lezen en blijft terugkomen.
En dat ik daarvoor écht merci wil zeggen. Want daardoor wil ik zelfs vanavond, terwijl ik nog maar een kwartier thuis ben, een kanjer van een hoest heb en zin om gewoon in de zetel te liggen en te sterven, toch nog even iets schrijven hier.
Je bent zo motiverend, lezer.
Al mijn liefs. Voor jou. Serieus.
Groeten uit mijn eighties Mickey kruiwagen.
Zo tof!!!
💛
Ik lees ook graag mee – je schrijfsels zijn geweldig en er zo vaak ‘boenk’ op. Jouw dagelijkse updates kleuren die vijf minuutjes pauze tijdens een werkdag. Veel dank!
Dat is zo leuk om te horen, echt.
Zo jaloers op die kruiwagen en je blogjes zijn voor mij even een rustpuntje. Gewoon lezen over gewoon leven…
Ik ben ook jaloers op 2-jarige Sara die die kruiwagen rockte. En danku 😍.
[zwaait even terug] (gevolgd door hoestbui)
IK HEB OOK EEN HOESTBUI. HIGH FIVE.
Ik doe nu al zeker anderhalf alsof ik druk bezig ben op het werk terwijl ik eigenlijk Elke Dag Wel Iets lees. DE MOEITE. Bedankt voor alles wat je schrijft, Sara
Haha, heerlijk. Dat beschouw ik echt als een enorm compliment 🙌🏼.