BEN IK RAAR?
Ken je het, dat een geluid of een gevoel zo bevredigend voelt dat je er blij, voldaan en een tikje gelukkig van wordt?
Ik word zo gelukkig van het geluid en het gevoel van lege scheermessen plattrappen op een strand. Zo gelukkig dat ik constant het strand afspeur naar de volgende schelp, dat ik er mijn route voor aanpas, gewoon, om zoveel mogelijk scheermes-sensatie te beleven.
Ik was niet alleen, blijkbaar kunnen wij niet alleen goed boeken lezen en eten samen, maar genieten wij ook allemaal van de scheermes-sensatie.
Is dat iets universeels? (als we alle ASMR-accounts op YouTube mogen geloven, zeker wel)
Wat voor mij in dezelfde categorie zit, is puistjes/ingegroeide haren uitknijpen én naar (de meest normale) video’s van Dr Pimple Popper kijken. (de enorme abcessen doen me niks, maar zo’n kwartiertje blackheads poppen, I’m here for it)
Met een tandenstoker het vuil van tussen de voegen in de badkamer krabben: Same.
Flossen en echt een groot stuk voedsel opvissen, idem.
Soms denk ik dat ik raarder ben dan de rest, maar jullie gaan mij ongetwijfeld bekennen dat jullie ook dit soort dingen doen.
Als dat niet zo is, zal ik genoodzaakt zijn om na deze onthullende dag 34 onder te duiken in mijn Cave of Shame en dan zullen we moeten zien wanneer ik de moed hervind om nog eens boven water te komen.
Vrienden, het was fijn hier.
Een restje opgedroogde zeep vinden in het bovenste randje van mijn oorschelp (of die van mijn man of zoon). Je kán dat daar niet expres krijgen. 😍
Hahahahaaa. Zo goed.
Hetzelfde! De scheermessen! De puistjes! De tandenstoker!
HIGH FIVE BABY.
Ik duw dagelijks meeëters uit en daar word ik effectiever kalmer van…even je hele focus op die kleine puntjes zetten duwt de andere beslomeringen even weg.
Dat is hét. Dat is gewoon controle hebben. Over iets mini. Een taak zien en die instant kunnen uitvoeren en afvinken.
Ik denk dat je eigenlijk in mijn hoofd zit. Heerlijk is die herkenning!
JEUJ. Dat maakt mij blij.