HET RODE GOUD

Bijna iedereen kan het doen.
Er is geen alternatief voor.
Het kost je een kwartier.
Hoeveel we ervan hebben, is volledig afhankelijk van de goodwill van anderen.
Voor veel mensen is het het verschil tussen leven en dood.

Daarom geef ik bloed. Het geeft mij een goed gevoel, over mijzelf en over de mensheid. Het is iets wat we voor mekaar doen, zonder dat we er de resultaten van zien. We zien niet waar ons bloed terechtkomt en hoe we er iemand mee redden. Het is een redelijk eerloze bedoening. Ik heb het nog nooit zelf nodig gehad, gelukkig, maar het is iets wat mensen nodig hebben om te overleven. Mensen zoals jij en ik. Babies, moeders, nonkels, jonge, oude, mooie, lelijke, rare, grappige mensen.

Ik heb het geluk dat ik bloed kan geven tijdens mijn werkuren, op mijn werk. Wat een luxe. En dan nog is het aantal bloedgevers er minimaal. Zo fokking spijtig. Maar goed, mensen moeten misschien gemotiveerd worden en nu, Rode Kruis, stelt die motivering niet veel voor. Ik heb een paar suggesties.

1. Laat homo’s bloed geven. Jaja, controversieel. Maar serieus, 2019, grow up.
2. Zorg ervoor dat je op meer plaatsen bloed kan geven. Mijn lief, die zelfstandige is, zou met plezier bloed geven als het ergens bij ons in de buurt kon. Er is een ziekenhuis achter onze hoek, maar de dichtstbijzijnde plaats om bloed te geven, is 12km verder.
3. Verzin betere incentives dan die gekke bonnetjes waar je enkel triestige tombola-prijzen mee kan scoren. Waar ik enorm blij van zou worden, is een upgrade naar eerste klas op de trein op de dag dat ik bloed heb gegeven. Ik ben daar altijd een tikje misselijk en slap van, geef mij die dag een grotere garantie op een zitplaats op de trein. Dat moet toch te fiksen zijn met de NMBS? Laat mensen kiezen tussen een tombolaprijs of een kaartje krijgen van iemand die gered is door donorbloed. Ik weet wat ik zou kiezen. Laat mij digitaal punten verzamelen voor iets tofs of laat mij ter plekke beslissen dat ik mijn cadeau afsta aan iemand die het meer nodig heeft.
4. Of geef mij in de plaats een bloedgeefbadge of sticker, waar ik de hele dag mee kan rondlopen, dan kan ik het gesprek aangaan met andere mensen. Nu is enkel dat massief verband dat jullie gebruiken na een donatie, een gespreksstarter en eerlijk, dat motiveert de meeste kwezels niet om ook bloed te gaan geven.
5. Betere post-donatie-snacks. Nooit glutenvrije opties. Supersneu.

Nog iemand ideeën? En ga bloed geven. Bloed geven is tof. Bloed geven is de mensheid redden en het duurt maar een kwartier per kwartaal.