BERG OF GEIT

Ik heb echt tien stukken die ik wil schrijven, maar die verdienen mijn echte hersenen, niet mijn laatavond-hersenen. Dus hou ik het vanavond bij drie dingen die ik leuk vind.

Yoga. Sinds het voorjaar ben ik dankzij mijn bestie weer een officiële yogaganger. En nu, na een goed half jaar voelt het niet meer alleen als deugddoend geploeter. Het voelt alsof ik de strijd tegen de stramheid en het onvermijdelijke verval écht kan vertragen, alsof ik een soepelheid kan terugvinden die op een ander was gegaan. Die soepelheid had zoiets van: “euhm ja, dude, als jij echt nul energie in deze relatie die wij hebben, gaat steken, dan stopt het hier voor mij. Ik ga op een ander.” Maar nu voel ik die soepelheid weer. Een tikje dieper kan ik buigen, een slagje minder nekpijn heb ik, een iets rechtere rug. Yoga werkt, bitches.

Puzzel. Een intelligente man zei me eerder deze week dat je de hele puzzel niet af moet hebben, om te weten wat het wordt. Wanneer er drie van de tien stukken liggen, weet je ook al of het een geit wordt of een berg. Een geruststellende gedachte, op de een of andere manier. Niet alles hoeft helemaal rond te zijn voor je conclusies kan trekken. Je moet gewoon goed kijken en stap per stap nadenken.

(On)Af. Ons huis is nog steeds even onaf als toen we hier zijn komen wonen. Maar dit weekend beslisten we dat we toch allemaal dingen aan onze on-affe muren zouden hangen. Want dat die muren realistisch gezien nog lang niet af zullen zijn. En dat wachten werkelijk zinloos is. Het leven is nu, jongens. Het leven is niet wachten tot alles af is en dan zitten kijken naar het resultaat. Nee, het is bezig en het is nu.