Zes dagen na het gluten-incident is mijn lichaam nog altijd boos. Ik zou mij daar geweldig in kunnen opwinden, maar dat heeft geen zin, duh. Dus wat ik nu doe terwijl ik me slecht voel, terwijl mijn hoofd op ontploffen staat en mijn darmen in staking zijn, is een ranking in mijn hoofd maken van de gluten-dingen die ik liever had gegeten dan het STOMME BROODJE dat mij ziek maakte. Bij deze een inzicht in mijn glutenwishlist, mijn manier om te dealen met de stompen die gluten mij, Mike Tyson-style, uitdelen.

1. het brood dat mijn mama bakt, want ja, mama’s brood = life al heel mijn leven lang en nu zie ik dat brood en ik mag het niet meer, terwijl er niks meer troostend en nostalgisch zou kunnen zijn dan een boterham van mijn mama met pure hagelslag, of kaas, of geprakte avocado of banaan of…
2. een amandelcroissant van een heel goeie Franse bakker, dat de amandelspijs zo nog een beetje warm en lopend is en dat het echt het perfecte evenwicht is tussen knapperig en zacht en zoet en boterig en ergens ook wat zout
3. échte motherforking pizza
4. een boterham van een rogge verdommeke met boter en kaas
5. een croque monsieur met zuurdesembrood, of een croque monsieur van een wit Ardeens van Bakkerij Peeters in Kontich-Kazerne puur uit jeugdnostalgie.
6. een good old melocake (of pakt tien)
7. een gewone croissant (ook van een heel goeie Franse Bakker uiteraard) met boter en abrikozenconfituur
8. een pistolet met kaas

via GIPHY

9. letterkoekjes, want vroeger waren dat mijn lievelingskoekje en je kon altijd zeggen: allez, nog eentje en je kon dan bijvoorbeeld de O zo in twee kraken met je tanden dat je twee halve O’s had of de beentjes van de Z of de N een voor een opeten en ik had graag de lichtgebakken en Zita de knapperige en vandaag is er zelfs een chocoladeversie en ik ben dat allemaal aan het missen, hebben jullie ook zo’n honger?

10. garnaalkroketten, is daar een uitleg voor nodig?

11. verse gevulde pasta, want de glutenvrije tristesse die ze onder de naam van ‘gevulde pasta’ aan je verkopen, dat is het niet. Valt uit mekaar, waardoor het lijkt alsof 1 gevulde pasta zijn vulling over de andere heeft uitgekotst, al de andere vangen water en liggen met blubberige vullingbuikjes in de pot, nee nee nee

12. focaccia, zo nog warm en wat vettig en heel heel zout en oh.

13. Brusselse wafels, warme, hele knapperige, met een waanzinnige hoeveelheid poedersuiker.

14. stokbrood met boter, omdat het kan.

15. panzanella met echt oud brood

16. Suikertots-koekjes. Ik zou hier dezelfde rant kunnen beginnen als bij letterkoekjes, maar echt, in de aanloop naar de Sint is er toch geen beter koekje waarvan je een enorme kom in de zetel wil verslinden ’s avonds, behalve misschien pepernoten met zwarte chocolade, ok, zet die ook maar op de lijst dan.

17. een klassieke martino, want wat moet je anders eten wanneer je een kater hebt? Een bicky burger misschien, ja, ok, goed punt.

18. fitness cornflakes, zelfs al heb ik een Nestlé-boycot lopen, IK WIL TOCH, want er is iets speciaals aan het honing-achtige laagje dat over elke vlok ligt dat geen enkele glutenvrije cornflake kan benaderen. It cannot be done.

19. alle taartjes met zanddeeg van de bakker, zeker een appelcrumbletaartje met amandel in het gebak en een frambozentaartje. Bakkerijen kunnen echt wreed zijn.

19. Kaneelbollen, die van Marjon, die ik nog nooit heb kunnen proeven, maar die ik dan andere mensen zie eten en ik kan dan echt aan hun gezicht zien hoe lekker die zijn, snaptge?

Ok, dit deed enerzijds deugd en anderzijds heb ik het gevoel dat ik de Pandora’s doos vol Gluten heb opengemaakt en dat ik nu aan niks anders meer kan denken. Zowat dit. Maar dan erger.

via GIPHY