Ik heb een idee. Als je de plek waar je woont een beetje beu bent, als je alleen nog maar alle lelijke dingen ziet (believe me, I’ve been there), als je alleen kwaad bent op het vuil op straat, de drollen, de grijsheid, de tristesse, of als je de winter beu bent, dan zou je eigenlijk voor een dagje een tweejarige gids moeten kunnen inschakelen.

Die gids zal jou instant wijzen op alle mooie, verwonderlijke en bijzondere dingen die jullie tegenkomen. De gids zal de maan zien in een stoplicht, zal je wijzen op die enorm lange tram én dan ook nog een taxi, zal werkelijk elke kerstboom weten te spotten die jullie passeren en zal je vragen om ‘Brand In Mokum’ zingend door de stad te lopen.

Elke stoeptegel met een gekke kleur, rare plant, blinkend stuk afval, je gids zal elk object met gepast enthousiasme weten aan te wijzen en je zal niet anders kunnen dan meegaan in dat enthousiasme.

Wanneer jullie dingen passeren die écht de moeite zijn, maar die jij al lang hebt weggefilterd omdat je een chagrijnige volwassene bent, zal je tweejarige gids je met een duidelijke ‘oooh’ of ‘waauw’ attent maken op al het moois: De boten! De toren! H E T W A T E R!!

De gids zal er ook voor zorgen dat je je verbonden voelt met andere mensen, want de kleine gids blijkt enorm charismatisch. Hij zorgt ervoor dat mensen een praatje met je slaan, dat ook zij even uit hun dagelijks chagrijn stappen en meegaan in de verwondering die de gids zo charmant maakt.

De gids hoef je trouwens ook niet te betalen. Het enige wat echt belangrijk is, is ervoor zorgen dat de gids geen honger krijgt. Het is dus wel aangeraden om een paar mandarijnen op zak te hebben en een koekje. Wanneer je voelt dat de gids een tikje hangry wordt, zoek je gewoon een plein, bij voorkeur in de buurt van een straatmuzikant en geniet je van het stukje hedendaagse dans dat je gids vast voor je opvoert. Tot slot: schone luiers meenemen, of als de gids al zindelijk is, een route uitstippelen die voldoende plasopties bevat. Veel plezier.