Wat je zelf kan doen, moet je doen. En al de rest moet je loslaten.
Dat probeer ik tegen mezelf te herhalen wanneer er weer een ontmoedigend bericht op mij afkomt. Nog bosbranden, raketaanvallen, hongersnoden, domme politici.
Het voelt te groot om ooit op te lossen. Maar het is gelijk een spaarpot, probeer ik dan te denken. Als je ontmoedigd bent doordat je er elke keer maar 5 cent in kan stoppen terwijl je 100.000 euro wil, dan spaar je niks.
Dus probeer ik een aardige mens te zijn in de wereld. Want hoe meer aardige mensen, hoe groter het kapitaal aan aardige mensen. Snap je? Met een beetje chance zijn die andere aardigaards dan ook een pak slimmer dan ik en kunnen die problemen écht oplossen, maar daar begint het misschien wel bij. Bij aardig zijn.
Doen wat je zelf kan doen.
Ik vertel dit morgen aan de kinderen in mijn klas.
Dit is voor hen te visualiseren.
Zo leuk om te horen. <3