Vorige week dinsdag schreef ik dit, maar ik postte het niet.
Het zijn onrustige tijden. Zowat in alles en overal, voelt het wel. Hoe ik, met een brein dat van niks naar HET ALLERERGSTE OOIT gaat in 1 seconde, deze tijden overleef, is door te focussen op alle goeie dingen. Een keer bewust in- en uitademen, rond mij kijken en de dingen opmerken die goed zijn.
Mijn hoofd stond dus wel naar schrijven, maar ook naar als een bezetene nieuws lezen, in de hoop daarmee alles te weten en alles onder controle te hebben. (HAHA) Raad welke kant van mijzelf won?
Ik kan het je zeggen, er kwam geen stukje hier maar wel drie dagen hyperventileren en kwaad zijn op iedereen die nog niet mee was met hoe serieus we dit even moesten nemen. (niet mijn mooiste kant, sorry)
DRIE
Nu ben ik weer klaar om te doen wat ik ging doen: focussen op alle goeie dingen. Want BOY, wij gaan hier nog wel een tijdje zitten, denk ik. Dus laat ik alvast een paar van de dingen die ik doe, delen. Gewoon, omdat het kan en wat moeten we anders?
Elke ochtend delen mijn zusjes en ik elk drie positieve dingen. Dat helpt om de dag vreugdevol te beginnen en dankbaar, want OH BOY, het zou zoveel erger kunnen zijn. Dingen die al gepasseerd zijn, gaan van “hoe goed dat ik die monsterlijke zak paaseieren in huis had gehaald” tot “ik kan een uur alleen gaan joggen met een podcast” en “de goeie koffie is voorlopig niet op!”. Ik laat je weten wat we over zeven weken nog aan positiefs kunnen bedenken.
Elke dag contacteer ik ook minstens drie mensen buiten mijn onmiddellijke familiekring. Ik denk vooral aan mensen die alleen zitten of mensen met HEEL VEEL kinderen (meer dan twee vind ik heel veel). Gewoon: effe menselijk contact, beetje lachen, beetje zeuren over wat er stom is, eens een grappig gifje of een entertainend filmpje sturen…
Allez, het is niet dat lachen verboden is hè. Integendeel.
Nog een redelijk heilige drievuldigheid hier: lachen, lopen en yoga. Die drie dingen houden mij mentaal op het padje, die kalmeren de tien kleine roepertjes in mijn hoofd die allemaal door mekaar ‘Maar maar maar wat als…’ roepen.
En nog één drie die ik mezelf wil opleggen: drie momenten kiezen op een dag om nieuws te lezen en sociale media te checken. Op dit moment slurp ik alles op alsof het de eerste gin-gini is die ik op mijn allereerste studentenfuif ooit in mijn handen geduwd kreeg, maar ik heb intussen gemerkt dat mij dat een even ernstige kater oplevert als die bewuste gin-gini (ok, vijf gin-mini’s). Als ik het gedrag nu ook nog kan veranderen, then we’re talking, people. Drie keer, Sara. Drie, niet duizend.
BAKKEN
Wanneer ik stress heb, dan bak ik (en kook ik, check mijn poké bowl op de foto, danku voor de inspiratie Delmelli <3). Bakken maakt mij vree rustig, omdat het zo logisch is. En als je zelf niet wil bakken, dan kan ik altijd weer Claire aanraden. Nee, die girl crush is nog niet voorbij, jongens.
Haar aandoenlijk perfectionisme in combinatie met haar knutseltalent: Claire, I love you.
WIJN
Ik ga daar niet flauw over doen, maar ik beschouw het leven op dit moment als een niet zo geslaagde vakantie. En dus wil ik elke dag wijn drinken. En mijn baksels opeten. En als er zon is, ga ik daar verdorie ook een half uur in zitten. We moeten pakken wat we kunnen krijgen. En lief zijn voor onszelf. Met wijn. Bijvoorbeeld. En we moeten geen beha aandoen, maar als we ons beter voelen met schmink, dan moeten we dat vooral doen. YOU DO YOU, allemaal. En bij mij is dat met wijn.
BIJDRAGEN
Ik voel mij ook beter wanneer ik iets doe dat misschien kan helpen. Wij schrijven (superpropere) brieven naar oudjes in de woonzorgcentra in de buurt, ik heb mij op elk vrijwilligersplatform dat me hebben wil voor buurthulp aangemeld. Voorlopig heeft niemand mij nodig, maar bij deze weten jullie het ook. Iets nodig in Antwerpen? Ik help u. Ik kan geen mondmaskers naaien, maar wees er zeker van dat ik al mijn vrienden met een tikje naaiskills de link van de FOD heb doorgestuurd (tot vervelens toe, denk ik, sorry, ook daarvoor).
Als het hier zo dramatisch wordt als in Italië, dan ga ik mij ook hier aanmelden.
KALM
En verder hou ik mij kalm. Ik kijk naar de twee mannen die ik mag knuffelen omdat ik een huis met ze deel en ik besef hoeveel chance ik heb. Ik hou afstand, ik hamster niet, ik probeer niet te panikeren, because what good does it do. Ik dans in de keuken, drink mijn koffie in de zon, ik denk aan jullie.
Oh, zo leuk om jou opnieuw te kunnen lezen. En zo herkenbaar om als een bezetene het nieuws te willen volgen vanuit een gevoel van controle te willen hebben. Hetzelfde hier, ik ben op een paar dagen tijd van nieuwsmijder naar nieuwsbinger (is dat een woord?) gegaan en het bevalt me eigenlijk niet… . En verder werken bakken/koken, yoga, wandelen/lopen en mijn theetje op ’t gemak drinken hier ook heel goed. Warme groet, Daphne