Intussen is dit bizarre leven al soort van normaal. Het is een tijd waarin we toch lichtjes bang zijn van uitjes naar de supermarkt (rip mijn supermarktliefde, het voelt nu als onverantwoord gevaarlijke tocht naar een uitermate vieze plek), waarin we ons kot beter dan ooit, vanbinnen en vanbuiten kennen, waarin 10 maart een dag is die zeker al drie maanden geleden lijkt.
Onder dat gevoel van normaal zit (althans bij mij) een gevoel van permanente paniek. Paniek wanneer ik het gevoel heb dat we niet meer genoeg eten in huis hebben en ik weer naar de vieze winkel moet, een plots onverklaarbare paniek wanneer er in een serie op tv een wereldschokkende ramp gebeurt, paniek wanneer ik een bericht lees over een zestienjarig meisje dat sterft, wanneer ik een video zie van een spoedarts in New York.
Ik heb ook niet het gevoel dat ik op dit moment een samenhangend stuk kan schrijven, of dat ik zelfs maar een samenhangend persoon ben. Dus gewoon een paar dingen, losse onsamenhangende dingen, hieronder. Want het is mijn blog, dus ik mag zo raaskallend zijn als ik zelf wil. Enkel Zita kan mij tot de orde roepen. Maar die durft dat toch niet. YOLO.
BOEK
Ik heb nog geen enkel boek gelezen, terwijl, hoe deugddoend zou een boek kunnen zijn? In de weinige tijd tussen werken, zorgen, de chaos het hoofd bieden, sporten, ben ik zowat verlamd. Wat zal ik eens doen? Welke activiteit van de honderden in mijn hoofd verdient het om nù aandacht te krijgen? Lezen? Gewoon even ontspannen met Grace & Frankie? Yoga? Mediteren? Iets bakken? Hummus maken? Mijn bikinilijn onderhouden? Iets schrijven? OMG, so overwhelmed. Elke keer.
PAASKIP?
Ik heb paaseieren gekocht. Want ja, we gaan op 13/4 sowieso nog in ons kot zitten. Dus elke mogelijke afwijking van de monotonie van dagen, is welkom. Alleen weet ik nog niet hoe wij het hele ‘Pasen’ gegeven hier gaan aanbrengen? Ik wil geen klokken (katholiek, bleih), maar ook geen Haas. (Waar haalt een Haas in godsnaam eieren?) Dus ik speel nog met twee scenario’s.
A. De Paaskip is hier chocolade-eitjes komen leggen. (tikje ongeloofwaardig, maar niet meer dan wat je in de gemiddelde Bumba of Peppa ziet)
B. Papa en mama hebben chocolade-eitjes verstopt omdat dat leuk is en jij mag die zoeken. (moet het meer zijn? you had me at chocolade, zou ik zelf zeggen)
DROMEN
Mijn dromen zitten vol virussen. Vol chaos. Vol mensen die veel te dicht bij mekaar komen, volle treinen, drukte, paniek. In vergelijking daarmee is het échte leven een oase van vreedzame volgzaamheid.
PANNENKOEKEN
Ik heb maar één echt goede tip op dit moment, zeker voor mensen met kinderen die elke dag om 7 uur wakker worden. In het weekend moet je het volgende doen: pannenkoeken bakken, de weekendkrant gaan kopen, heel lang uitgebreid aan tafel ontbijten, met goeie koffie als het even kan en dan een weekendwishlist maken. Zo doen wij het, voor het tweede weekend op rij. Het helpt om toch een soort van weekendgevoel te cultiveren, om de eindeloze stroom van dagen toch van een soort ritme te voorzien. En je moet iets hebben om voor te leven, toch?
HUISVROUW
Ik snap waarom huisvrouwen een proper huis een prioriteit vinden. Bij mij is ‘proper huis’ meestal minder belangrijk dan…(bijna alle) andere dingen. Ik ben ook niet veel in het huis, de meeste uren die ik er doorbreng, is het donker, wat kunnen mij die stofpluizen, kruimelbergen en iets te volle vuilnisbakken schelen. TOT NU. Ik ben de hele tijd in dit huis, dus ik BEN ook dit huis. Ik zie de hele tijd alle viezigheid dus ik wil er ook iets aan doen. Dus zijn wij nu van die mensen die elke week poetsen. Met droog én nat. En doe ik ’s avonds na de afwas ook de afdroog. Zodat wij opstaan met een leeg aanrecht en een gevoel van overwinning op onszelf.
GROOTOUDERS<3
Mijn ouders hebben volop ingezet op content maken voor de kleinkinderen. Mijn papa leest elke weekdag een kinderboek voor, mijn mama verzint een driedelig verhaal dat ze via whatsapp deelt. Los van hoe zalig het is om af en toe niet eens zelf wéér een boekje te moeten voorlezen (5 minuten douchen zonder pottenkijkers!) ben ik daar ook mateloos door ontroerd. Mijn schoonmama is dan weer bezig met het maken van de coolste attributen voor een speelgoedkeukentje voor onze zoon.
LOCKDOWNPARTY
Onze zus Erlin was jarig, in volle lockdown light situatie, dus hebben wij gepartied like it was 25 maart 2020.
Allemaal met gekke hoeden in een videomeeting chips gegeten en apérol-spritz gedronken.
De zusjes deden ook een socially distant wandeling, afwisselend! Ik mag hopen dat we hier ooit lachend op gaan terugkijken.
LACHEN
Man, ik heb mij ook al een pak afgelachen in mijn kot. Ok, het is vaak een soort hysterisch lachen waarvan ik zelf niet weet of het zal overgaan in huilen, maar geeft dat?
Hiermee, bijvoorbeeld. Kapot.
En hiermee. Wij kennen Chelsea Peretti van Brooklyn 99, beschouw dat ook als een toptip in de categorieën “even nergens aan denken” “heel hard lachen” “beste ooit” “duurt maar 20 minuten”, maar Chelsea is nu ook mijn instaqueen. Check haar quarantaine make-up tutorial. Doe het.
Weinig samenhang hier, veel vragen ook, veel zorgen, maar ook ZO VEEL schoonheid.
Oh ja, zo herkenbaar. Elk stukje hetzelfde hier.
Dus er is een Kip. Er is een Haas/konijn/ whatever. Hij, de Haas, is verliefd op Kip. Maar Kip vindt hem een vreemde snuiter. Zij vindt zijn zachte pels heerlijk, en hij is betoverd door haar pluimen. Ze ontdekken elkaar en merken dat ze allebei even hoog geraken. Zij fladdert/hij springt. Ze appreciëren het anders zijn in elkaar, en vullen elkaar aan.
Tot het gekakel begint.. “dat ze toch beter iemand van haar eigen soort zoekt”. De kip weigert koppig de verschillen te zien. Maar op een dag zaait er iemand een graantje, Haas hoort. ‘Ja.. hij kan geen eieren leggen, wat ben je daarmee ?? ‘ Daarop trekt Haas zich terug en gaat zijn voedselpatroon aanpassen. Is hij wel goed genoeg ? Hij oefent de hele dag met keutels kakken, eet allerlei vieze dingen en keutelt nog wat verder. Je weet wel .. die kleine bruine bolletjes. Vurig hoopt hij dat er op een dag een ei gaat bij zijn.
Op een dag zit hij daar weer op zijn hurken .. kei hard zen best te doen een ei te produceren.. of op zijn minst de grootste keutel ooit, als de Kip onverwacht om de hoek van het kippenhok passeert. hij schrikt, nijpt zijn poepeholleke bijeen en floep. een Bruin hartje was geboren.
Zij is zo vertederd dat ze dezelfde dag nog trouwen… en er komen kleine haasjes van.
Die op hun beurt .. paaseitjes leggen !
Kom .. dat was de samenvatting hé.. Kan daar iemand nu terug een verhaal mee construeren aub ?
Genius. Een vegetarisch beest dat chocolade eieren kakt, uit een diverse liefde ontstaan. Ik ben duizend procent fan.
Ik mis jullie blogs! Ze loodsen mij altijd door de herfst en winter. En door het leven tout court, eigenlijk 😉 Uiteraard alle begrip als het leven momenteel efkes in de weg zit en jullie een miljoen andere dingen aan jullie hoofd hebben dan schrijven. Maar ik wou gewoon even laten weten dat jullie blogs geweldig zijn en ik er altijd veel aan heb 🙂
Lola, we feel you. En we hear you. Wij missen ons ook. Dus starten we een nieuwsbrief. Voor jou (en ook voor ons, laat ons eerlijk zijn).